Muğla’nın eşsiz doğasıyla büyüleyen ilçesi Datça, sadece turistik güzellikleriyle değil, içinde barındırdığı insan hikayeleriyle de dikkat çekiyor. Bu hikayelerden biri de ilçenin emektar zanaatkarı Rıdvan Arslan’a ait. Tam 26 yıldır Datça’da ayakkabı tamirciliği yapan 43 yaşındaki Arslan, ilçenin bu alandaki tek ustası olma unvanını elinde bulunduruyor. magazinfikir.com.tr olarak, bir yandan rakipsiz olmanın verdiği ticari rahatlığı yaşarken diğer yandan mesleğin geleceği için endişelenen Arslan’ın yaşam öyküsünü sizler için derledik.
Düzce Depreminden Datça’ya Uzanan Zorlu Yolculuk
Rıdvan Arslan’ın zanaatkarlık serüveni, Türkiye’nin yakın tarihindeki en acı olaylardan biriyle şekillenmiş. Aslen Mardin Midyatlı olan Arslan, meslek hayatına 1999 Düzce Depremi’nin ardından yerleştiği Datça’da başlamış. O dönem yaşadığı zorlukları ve yeni bir hayata başlama sürecini anlatan Arslan, abisinin desteğiyle bu mesleğe adım attığını belirtiyor. Hem eğitim hayatını sürdürüp hem de abisinin yanında çıraklık yaparak zanaatın inceliklerini öğrenen Arslan, ustasının aslında abisi olduğunu vurguluyor. O günden bu yana, tam 26 senedir Ambarcı Caddesi’ndeki dükkanında ilçe halkına kesintisiz hizmet sunuyor.
Sadece Ayakkabı Değil, Anıları da Onarıyor
Arslan’ın dükkanı, Datça sakinleri için sadece ayakkabılarının tamir edildiği bir yer değil, aynı zamanda eski eşyaların yeniden hayat bulduğu bir durak. Ayakkabı tamirinin yanı sıra çanta, kemer ve cüzdan gibi deri ürünlerin de bakımını ve onarımını gerçekleştiren usta isim, el emeğinin değerini bilen müşterileriyle güçlü bir bağ kurmuş durumda. Yıllardır ilçede tek başına hizmet vermenin getirdiği sorumlulukla çalışan Arslan, Datça halkı tarafından sevilen ve saygı duyulan bir esnaf haline gelmiş.
“Rakibim Yok Ama Halefim de Yok”
İlçede kendisinden başka ayakkabı tamircisi bulunmamasının iki farklı yüzü olduğunu ifade eden Rıdvan Arslan, bu durumu hem bir avantaj hem de büyük bir hüzün kaynağı olarak değerlendiriyor. Rakipsiz olmaktan ve işlerinin yoğunluğundan memnun olduğunu dile getiren Arslan, “İnsanlar beni seviyor, ben de onları seviyorum. İşimde huzurluyum” diyerek mevcut durumundan duyduğu mutluluğu paylaşıyor. Ancak madalyonun diğer yüzünde, zanaatın devamlılığı konusundaki derin endişeler yatıyor.
magazinfikir.com.tr ekibine yaptığı açıklamalarda mesleğin yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu belirten Arslan, şu çarpıcı ifadeleri kullanıyor: “Genç nesil maalesef bu tür zanaatlara ilgi göstermiyor. Ne bir meslek okulu teşviği var ne de hevesli bir çırak. Bir çırağım olsa, bu bayrağı devredebilsem çok mutlu olurdum. Eğer ben bu işi bırakırsam, korkarım ki Datça ayakkabısız kalacak.”
Sabır İsteyen Meslek: Zanaatkarlık
Ayakkabı tamirciliğinin büyük bir sabır ve emek gerektirdiğini vurgulayan Arslan, bu işin öğrenildiğinde ömür boyu sahibine ekmek yedirecek bir altın bilezik olduğunu hatırlatıyor. Usta-çırak ilişkisinin bitme noktasına geldiği günümüzde, Rıdvan Arslan gibi ustalar, sadece yıpranan ayakkabıları değil, kaybolmaya yüz tutmuş bir kültürü de ayakta tutmaya çalışıyor. Datça’nın tek ayakkabı ustası, arkasından gelecek yeni bir nesil yetişmezse, ilçenin önemli bir değerini kaybedeceğinin altını çiziyor.
